کلیپ صوتی پیش رو گزیده‌ای از سخنان استاد پناهیان پیرامون اثر اباعبدالله الحسین علیه السلام بر دلهاست که در ادامه به نقل خاطره جالبی از نحوه آشنایی یک جوان روسی با امام حسین علیه‌السلام که به مداحی‌های اباعبدالله علاقه مند شده بود می‌پردازند.

دانلود کلیپ صوتی:

لینک1 (حجم: 7MB)

لینک2 (حجم: 7MB)

لینک3 (حجم: 7MB)

لینک4 (حجم: 3MB)

در جامعه ما، در جامعه جهانی، درمنطقه؛ امام حسین گره گشاست، باید به امام حسین پرداخت

خدا از امام حسین نمی‌گذرد، جهان رو در کربلا متوقف نگه داشته است

چرخه حیات در عالم، دوباره از کربلا خواهد چرخید؛ همه باید به کربلا برگردند

حیات از کربلا دوباره آغاز خواهد شد

همان حیاتی که تو در ذکر اباعبدالله الحسین، دوباره پیدا می‌کنی

همان حیاتی که تو در کنار حرم اباعبدالله الحسین، دوباره پیدا می‌کنی و احیاء می‌شوی

این یک احساس فردی و بر اساس فرهنگی که در آن زندگی کرده‌ای نیست؛

گاهی از اوقات اثر اباعبدالله الحسین در آدم‌هایی که قرن‌ها در فرهنگ‌های دیگر زندگی کرده‌اند، بیشتر از اثری است که اباعبدالله الحسین در ما می‌گذارد

امام حسین علیه السلام با فطرت‌ها حرف می‌زند.

متوقف نشوید پشت سر موانع خودساخته، موانع پیش‌ ساخته، موانع ایذایی که دشمن ایجاد کرده،

و یک وقت فکر نکنید که تا این موانع را عبور نکنید، نمی‌توانید به دشمن دسترسی پیدا بکنید

امام حسین(ع) شما را از فراز موانع عبور می‌دهد و دل‌ها را تسخیر می‌کند

در همین ماه رمضان جوانی از روسیه به ایران آمده بود و من با ایشان ملاقاتی داشتم. ایشان از طریق اخبار یورونیوز که به صورت مختصر برای معرفیِ عاشورا، دسته‌های عزاداری روز عاشورا در ایران را نشان داده بود، با موضوع امام حسین(ع) آشنا شده بود. او حتی نمی‌دانست که این موضوع دقیقاً به کدام کشور مربوط است و آیا به مسلمانان ربط دارد یا نه؟ یعنی هیچ‌گونه سمپاتی نسبت به اسلام یا انقلاب‌های اسلامی یا اباعبدالله الحسین(ع) نداشت. فقط وقتی آن شور و حال دسته‌های عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) را دیده بود، با یک انگیزه و علاقه خاصی در اینترنت به جستجو پرداخته بود تا بفهمد این موضوع مربوط به کجاست. بعد هم عزاداری‌های ایران را پیدا کرده بود و به سراغ نوارهای نوحه رفته بود.

ایشان تا یک سال با این نوحه‌های عزاداری زندگی کرده بود. زیباترین موسیقی برایش همین نوحه‌های عزاداری بود. با اینکه این نوحه‌ها فارسی بودند و ایشان هیچ چیزی از این نوحه‌ها نمی‌فهمیده و فقط همین‌قدر می‌دانسته که اینها مربوط به عزای شخصی به نام «حسین» است که مردم به خاطر او به سر و سینه خود می‌زنند. تعبیر ایشان این بود: «وقتی من در مسیر خود تا دانشگاه این نوحه‌ها را گوش می‌کردم آن‌قدر تحت تأثیر قرار می‌گرفتم که روح بزرگ آن مرد (امام حسین-ع-) زمستان سرد سیبری را برای من تبدیل به بهار می‌کرد.» زمانی که آن جوان با من صحبت می‌کرد و این سخنان را می‌گفت هنوز به هیچ وجه تصمیم نگرفته بود که مسلمان شود. می‌گفت که من باید درباره اسلام فکر کنم، اما من به امام حسین(ع) عشق می‌ورزم.

به او گفتم تو که هیچ‌گونه مطالعه‌ای درباره اباعبدالله الحسین(ع) نداشته‌ای، درباره او چه فکری می‌کنی؟ او می‌گفت: «من فکر می‌کنم که امام حسین(ع) یکی از دوستان خداست که باید برای رسیدن به خدا سختی‌هایی می‌کشیده و این سختی‌ها را به زیبائی تحمل کرده است و ما به این دلیل باید به او عشق بورزیم.» آیا این سخن عمیق چیزی جز فریاد فطرت انسان است؟! شما یقین داشته باشید اگر یک روزی اسلام جهان را بگیرد به واسطه سیدالشهداء(ع) خواهد بود. همان‌طور که به فرموده حضرت امام اسلام در کشور ما هم به وسیله روضه سیدالشهداء باقی ماند. لذا جلوه جهانی عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) آثار غیرقابل احصائی دارد.