حسن روحانی در همایش «بیمه سلامت همگانی»(03/03/1393)، سخنان جالب و البته نه‌چندان جدیدی را مطرح کرد.
حرف‌های چالش‌برانگیزی که از زبان رییس قوه مجریه بیان شد، خواه‌ناخواه موافقان و مخالفانی خواهد داشت اما گذشته از دید انتقادی، می‌توان بخش‌هایی از آن را واکاوی کرد تا بعضی زوایای تاریک، پیش چشمان رییس‌جمهوری کشورمان روشن شود.
آقای رییس‌جمهور چه گفتند؟
«حسن روحانی» طی سخنانی گفته است: مردم را سر مسائل جزئی و بیخودی و بی‌جهت و با بهانه‌های واهی اذیت نکنیم و بگذاریم مردم راحت بوده و در سلامت روحی باشند.
وی همچنین با تاکید بر اینکه اینقدر در زندگی مردم دخالت نکنیم، افزود: بگذاریم مردم خود راه بهشت را بروند و با شلاق نمی‌شود مردم را به بهشت برد!
وی اضافه کرد: پیامبر(ص)نیز بشیر و نذیر بود و شلاق به دست نداشت ما نیز باید بشیر و نذیر باشیم.
روحانی ادامه داد: دعواهای سیاسی و جناحی 6 ماه قبل از انتخابات شروع میشود که اشکال ندارد ولی بعد از هر انتخابات و تمام شدن آن شاهدیم که دوباره دعواها برای انتخاب بعدی شروع میشود و میگویند نباید بگذاریم که فرد انتخاب شده موفق شود تا کاندیدای ما پیروز انتخابات بعدی شود.
وی تاکید کرد: مشکلاتی در قوانین بازی داریم که باید حل شود!
چه کسی شلاق به دست است؟ / آیا شما هم شعار نمی‌گذارند کارکنیم را سرلوحه خود کرده‌اید؟
شاید کمتر کسی فکر می‌کرد کاندیدای کلید به دست و تنها روحانی‌ای که توانست در کورس رقابت نفس‌گیر ریاست‌جمهوری قرار بگیرد، رفتارهایی خارج از شعار خود یعنی «اعتدال» سر بدهد و حرف‌هایی بزند که هم عاری از «تدبیر» باشد و هم مخل «امید».
بعد از آنکه طی ماه‌های اخیر، انواع حملات کلامی از سوی حامیان رییس‌جمهور و خود ایشان به منتقدان انجام شد، اینک سخنان اخیر «حسن روحانی» جای تأمل بسیاری دارد.
باید به یاد داشت که شخص رییس‌جمهوری که تنها با اختلاف اندکی توانسته است با کسب حدنصاب آرا روی کرسی ریاست دولت بنشیند، براساس قانون، عقل و البته انصاف، موظف است که در برابر قانون و پیشگاه ملت، پاسخگو باشد؛ از این رو امید است که ایشان بتوانند پاسخی قانع‌کننده به سئوالات زیر بدهند:
آقای «حسن روحانی»! ممکن است مشخص کنید که دقیقاً چه کسی شلاق به دست است؟ آیا نباید در قبال بی بندوباری‌های موجود و رواج بی حیایی در گوشه‌هایی از جامعه و با هدف مقابله با عده ای که در صدد تخریب فرهنگ اسلامی کشور هستند، کاری کرد؟ آیا امنیت اجتماعی و اخلاقی از حقوق مردم نیست؟
از رییس‌جمهوری که تبلیغات خود را برپایه موضوع «حقوق‌شهروندی» استوار کرده است، توقع می‌رود در پی احقاق حق اکثریت مردم و کسانی باشد که به قوانین جاری و قواعد عرفی کشور احترام می‌گذارند. اینکه حرف‌های «اپوزوسیون‌مآبانه» را با هدف جذب آدم‌های مسأله‌دار بر زبان برانیم، یقیناً نه قابل قبول است و نه در شرح وظایف ریاست محترم دولت.
جناب رییس‌جمهور! آیا خبر ندارید که چه کسی نمی گذارد مردم آرام زندگی کند؟ آیا نمی‌دانید کدام منبع است که به‌جای رسیدگی به امور اقتصادی و فرهنگی مردم، ایجاد بحران‌های پوچ و هیاهوهای بی‌فایده را در دستور کار خود قرار داده است؟
اگر حقیقتاً بی‌خبرید، خوب است سری به آرشیو سخنان دولتمردان تدبیر و امید طی همین دوره مراجعه بفرمایید.
یک روز منتقدان دولت را بی‌سواد می‌خوانید، زمانی دیگر مشاورتان با کراوات در انظار ظاهر میشود؛ گاهی مدعی می‌شوید که منتقدان‌تان عده کمی هستند و از جاهای خاص ارتزاق می‌کنند. مردم باید نگران باشند که یکی از مشاوران‌تان، سخیف‌ترین سخنان را در مورد علامت منحوس شیروخورشید، آن هم در یک جای خاص بر زبان نیاورد.
اتاق فکر هماهنگی حامیان شما یک روز تصمیم می‌گیرد تا یک فیلم مستند را با کمک همه رسانه‌های حامی خود مورد حمله قرار دهد تا تبدیل به موضوع یک کشور شود و جنجال پشت جنجال و تهدید پشت تهدید و آخرش هم مشخص میشود که مشکل از خاطرات آقای «هاشمی» است!
آقای رییس‌جمهور! این منسوبان شما هستند که جشن تولد حضر فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیه را در «کاخ سعدآباد» برگزار می‌کنند و البته رقص هم چاشنی مراسم‌شان میشود و صدای مردم در می‌آید و اعتراض می‌کنند و در کنار احساس تبعیض، دچار مشکل عدم وجود امنیت روانی و راحتی خیال می‌شوند.
راستی جناب «حسن روحانی»! اکنون چه کسی برنامه انتخاباتی دارد؟ کدام گروه و دسته سیاسی و جناح و حزبی در کشورمان قصد دارد جلوی کار دولت را بگیرد آن هم به بهانه تبلیغات برای انتخابات آینده مجلس در اسفند ماه سال آینده –حدود 21 ماه بعد-؟ آیا این دولت و طرفدارانش نیستند که رقابت انتخابات مجلس را از اکنون کلید زده‌اند و دائما در تنور آن می‌دمند؟
راستی! آیا این جنجال‌آفرینی‌ها، بخشی از پروژه انتخاباتی حامیان کارگزار و اصلاح‌طلب و اعتدالی شما نیست؟
آقای «روحانی»! مراقب قاعده بازی و البته خروج از راه انصاف باشید
ریاست محترم جمهوری که مشکلات موجود در قواعد بازی را باید رفع و رجوع کنند، به‌خاطر داشته باشند که اگر قرار است انتقادات مشفقانه را دلیل ناکارامدی‌های خودشان جلوه دهند، شدیداً در اشتباه هستند.
دولتی که با تبلیغات فراوان مدعی تحمل مخالف و میدان دادن به منتقدان است، هرگز نمیتواند ناکامی‌های خود را به انتقادات مشفقانه طیف‌های رقیب سیاسی خود نسبت دهد، چرا که قاعده بازی با توجه به آنچه «انصاف»، «حقیقت» و «حقانیت» نام دارد، اینگونه تعریف شده است و هر کسی مسئول کاریست که خود انجام داده است.
آقای رئیس جمهور، به یاد داشته باشید هدف جمهوری اسلامی هدایت مردم به بهشت است؛ اما نه با شلاق!
روز بیست و سوم اردیبهشت‌ماه گذشته یعنی کمتر از یازده روز قبل از سخنان شما، رهبر معظم انقلاب اسلامی طی بیاناتی در دیدار با مردم استان ایلام در سالروز ولادت امیرالمؤمنین‌علی‌علیه‌السلام، فرمودند:
«سرفصل چهارم، آن هدفى است که امیرالمؤمنین نسبت به مردم، در دوران حکومت داشته است که نکته‌ى بسیار مهمّ و اساسى است. بنده میخواهم اندکى روى این نکته تکیه کنم. امیرالمؤمنین فرمود: اگر از من اطاعت کنید، من شما را به بهشت میرسانم. عبارت امیرالمؤمنین در خطبه‌ى نهج‌البلاغه این است؛ میفرماید: فَاِن اَطَعتُمونى فَاِنّى حامِلُکُم اِن شاءَ اللهُ عَلى سَبیلِ الجَنَّة؛ فرمود اگر آنچه من میگویم، گوش کنید و عمل کنید، من شما را به بهشت خواهم رساند، ان‌شاءالله؛ وَ اِن کانَ ذا مَشَقَّةٍ شَدیدَةٍ وَ مَذاقَةٍ مَریرة؛ (7) اگرچه این کار، بسیار دشوار است، بسیار سخت است، تلخ است. این حرکت، حرکت کوچکى نیست، حرکت آسانى نیست؛ این هدف امیرالمؤمنین [است]. رساندن انسانها به بهشت، هم در زمینه‌ى فکرى مردم، [هم] در زمینه‌ى روحى و قلبى مردم، [هم] در حیات اجتماعى مردم، نقش مى‌آفریند. من از این جهت روى این تکیه میکنم که گاهى شنیده میشود کسانى در گوشه‌وکنار وقتى صحبت از هدایت و راهنمایى و بیان حقایق دینى و مانند اینها میشود، میگویند آقا، مگر ما موظّفیم مردم را به بهشت برسانیم؟ خب بله؛ بله، همین است. فرق حاکم اسلامى با حکّام دیگر در همین است: حاکم اسلامى میخواهد کارى کند که مردم به بهشت برسند؛ به سعادت حقیقى و اُخروى و عقبائى برسند؛ [لذا] راه‌ها را باید هموار کند. اینجا بحثِ زور و فشار و تحمیل نیست؛ بحثِ کمک کردن است. فطرت انسانها متمایل به سعادت است، ما باید راه را باز کنیم؛ ما باید کار را تسهیل کنیم براى مردم تا بتوانند خودشان را به بهشت برسانند؛ این وظیفه‌ى ما است، این کارى است که امیرالمؤمنین بار آن را بر دوش خود گرفته است و احساس وظیفه میکند که مردم را به بهشت برساند.»
حرف آخر
آقای روحانی! شما رییس‌جمهور هستید و مسئول امور اجرایی کشور. حقوقدان بودن شما البته دلیل نمی‌شود که احیاناً خود را در جایگاه قانون‌گذاری، قاضی‌القضات، بشیر، نذیر و یا تئوریسین و امثال آن بدانید.
شما رییس‌جمهور هستید و مسئول‌ترین فرد مملکت در برابر کاستی‌های موجود در امور اجرایی کشور؛ پس متناسب با وظایف و جایگاه خویش با مردم سخن بگویید و از یاد نبرید که همین مردم به شما اعتماد کردند و با رأی خود (هرچند با درصدی بسیار ضعیف) شما را در این مسند قرار دادند.
