فرهنگ، حقیقت فراموش شده‌ای است که اگر نگوییم تمام دولت‌ ها، اما اغلب شان نسبت به آن عملکرد خوبی نداشته‌اند. برخی گروه ‌ها و دولت ‌ها از آن برای نفوذ و ضربه زدن به نظام، و برخی  نیز از آن به عنوان ابزاری، برای تداوم دولتشان استفاده کرده‌اند. شعارهایی مثلِ آزادی و توسعه‌ی مدنی، و در ادامه‌اش افسار گسیختگیِ فرهنگی دوره ‌ی وزارت مهاجرانی و حوادث کنفرانس برلین و غیره از دوره ‌ی اصلاحات را خوب به یاد داریم. و نیز مصاحبه ‌ایی که احمدی‌نژاد در صدا وسیما انجام داد و طی آن نسبت به اقدامات ناجا در حوزه‌ی غفاف وحجاب، برخورد سردی نشان داد. در نظر کارشناسان فرهنگی، نگاه سلیقه‌ای و کوتاه مدت و در جهت منافع گروه‌های خاص، باعث شده، کشور نتواند به خوبی از این ظرفیت در جهت رشد و پیشرفت استفاده کند. دولت یازدهم با اینکه دارای نیروهای باسابقه‌ای درعرصه‌ی فرهنگی است، اما برای اینکه نویدبخش پیشرفت دراین زمینه باشد با اشکالاتی در درون خود مواجه است. گرچه روحانی با معرفی  علی جنتی به مجلس(2)، توانست رای اعتماد 234 تن از نمایندگان را برای این وزارتخانه‌ی مهم به دست آورد(3)، اما چیزی از این اعتماد نمایندگان مجلس نگذشته، شاهد اتفاقاتی ناخوشایندی در عرصه ی فرهنگ هستیم. اتفاقاتی که ذهن را به دوران توسعه گرایی غربی دوران اصلاحات رهنمون می‌سازد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » اهالی بصیرت ( پنج شنبه 92/12/22 :: ساعت 7:47 عصر )

علت نگرانی رهبر معظم انقلاب از مسائل فرهنگی کشور

امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: گفتم به بعضى از مسئولین فرهنگى که متأسفانه خیلى از مسئولین فرهنگى ما با مسائل فرهنگى در میدان مرتبط نیستند [که مثلاً] کتاب بخوانند و کتاب‌هاى گوناگون را ببینند.

دانلود فیلم (39MB)

منبع: فرهنگ نیوز

نکات ظریف سفر «اشتون» به ایران

چندیست که مقامات اروپایی برای دیدار با مقامات ایرانی و سفر به کشورمان به تکاپو افتاده‌اند. در ماه‌های اخیر، هفته‌ای نبوده که خبر ورود یا قطعی شدن سفر نمایندگان مجلس اتحادیه اروپا، وزرای خارجه کشورهای اروپایی و یا دیگر مقاوات این اتحادیه در رسانه‌های ما دیده نشده باشد.

در یک نگاه خوش‌بینانه می‌توان اینگونه برداشت کرد که این آمد و شدها نتیجه بهبود رابطه غرب با ایران است. با همین دیدگاه است که برخی معتقدند، ورود هیأت‌های سیاسی اتحادیه اروپا به ایران، یک اتفاق مبارک است. در این بین اما هستند کسانی که با یک نگاه عمیق و طی تحلیلی دوراندیشانه درباره این سفرها به ابراز عقیده می‌پردازند.

* سابقه ناامیدکننده اروپائی‌ها

اگر سابقه استعمارگری اروپائیان در آمریکای شمالی و جنوبی، افریقا، استرالیا، جنوب و جنوب شرق آسیا را فراموش کنیم و چشم خود را بر سابقه استعماری اروپائیان و چپاول و غارت سرزمین‌های اسلامی ببندیم، یقیناً نمی‌توانیم سابقه دخالت، اشغالگری، حمایت از استبداد و نیز استعمارگری کشورهای مختلف اروپایی را در کشورمان ایران، از نظر دور کنیم.

در این بین تفاوت چندانی میان ماهیت عملکرد کشورهای مختلف اروپایی وجود ندارد. انگلستان، پرتقال، فرانسه، آلمان و حتی کشورهای کوچکی همچون هلند، اتریش و بلژیک هم هر کدام در فرصت‌های مناسب، بخشی از ثروت‌های ایرانیان را به یغما برده‌اند. اروپایی‌ها همچنین طی دوران هشت سال دفاع مقدس، نهایت حمایت ممکن از حکومت بعثی صدام را به انجام رساندند تا به خیال خام خود، مردم مسلمان ایران را به زانو دربیاورند.

از سوی دیگر طی چند دهه اخیر، موضوع حمایت از اهانت‌کنندگان به مقدسات اسلامی، زیر تابلوی فریبنده آزادی بیان، روندی فزاینده داشته است. جالب اینجاست که آزادی بیان و موضوع حقوق بشر، به‌عنوان دو لبه قیچی، نقش جاده‌صاف‌کن راه دخالت اروپا در کشورهای دیگر است. البته منظور از کشورهای دیگر، کشورهایی است که در راستای اهداف مورد قبول اروپایی‌ها حرکت نکنند.

بدیهی است که اگر حکومتی در جهت خواسته اروپا حرکت کرد، دیگر برای سردمداران این اتحادیه، مهم نیست که آزادی بیان در آنجا وجود دارد یا نه و اصولاً در چنین مواردی، فراموش می‌شود که حقوق‌بشر هم وجود خارجی دارد! بحرین، امارات، اردن، میانمار، افریقای مرکزی، جمهوری آذربایجان و سایر کشورهای مشابه، نمونه‌های موجودو در دسترس از اینگونه کشورها هستند.

متأسفانه در مورد ایران نیز این امر مطابق سیاست‌های اروپا اجرا شده است. سران اروپا براساس سیاست‌های مداخله‌جویانه خود، همواره ضمن ایراد اتهاماتی نظیر حمایت از تروریسم، نقض حقوق بشر و محدود کردن آزادی بیان به کشور ما، اهداف استعماری خویش را دنبال کرده‌اند.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » اهالی بصیرت ( سه شنبه 92/12/20 :: ساعت 9:55 عصر )